Η ποικιλία Λιάτικο ευδοκιμεί σε εδάφη χαμηλής γονιμότητας, αργιλοασβεστώδη.
Το έδαφος της περιοχής των Δαφνών χαρακτηρίζεται από μέσης σύστασης έως αργιλοπηλώδες. Είναι πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο σε ποσοστό που ξεπερνά το 40%. Η παρουσία ανθρακικού ασβεστίου εξουδετερώνει την οξύτητα του εδάφους, με το pH να κυμαίνεται από 7 έως 8,5, που είναι ιδανικό για την απορρόφηση των περισσοτέρων ιχνοστοιχείων από το φυτό. Το ανθρακικό ασβέστιο βελτιώνει, επίσης, τη δομή του εδάφους, εξασφαλίζοντας καλή στράγγιση και καλή θερμοκρασία. Αυτά τα χαρακτηριστικά του εδάφους συμβάλλουν στην καλή φαινολική και τεχνολογική ωρίμανση των σταφυλιών και συνεπώς στην παραγωγή κρασιών με πλούσια δομή και όγκο, ένταση στο χρώμα και ισορροπημένη οξύτητα.

Το Λιάτικο είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και στις υψηλές θερμοκρασίες.
Οι αμπελώνες της περιοχής των Δαφνών βρίσκονται βορειοανατολικά του Ψηλορείτη.
Το ανάγλυφο της ευρύτερης περιοχής σχηματίζεται από περίπου 3 κύριες λοφοσειρές, σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους, που εκτείνονται από το βόρειο τμήμα του νομού προς το νότο, με υψόμετρο 300-500μ.
Στις πλαγιές αυτών των λοφοσειρών είναι φυτεμένα τα αμπέλια των Δαφνών, με ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό κατά κύριο λόγο.
Οι επιμήκεις κοιλάδες που σχηματίζονται ανάμεσα στις λοφοσειρές διοχετεύουν σαν φυσικά κανάλια τον δροσερό αέρα από το κρητικό πέλαγος προς το κέντρο του νομού, διατηρώντας τη θερμοκρασία σε πολύ καλά επίπεδα το καλοκαίρι. Οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, έτσι τα φυτά και τα σταφύλια παραμένουν υγιή.
Σε αυτό το μοναδικό μικροκλίμα που περιγράφουμε παραπάνω, οφείλεται η καλλιέργεια του αμπελιού στην περιοχή για τόσους αιώνες από την εποχή της Ενετοκρατίας, από τον 13^ο ως τον 17^ο αιώνα.

Όταν – σπάνια – βρέξει το καλοκαίρι στην Κρήτη, είναι μετρίως ανθεκτικό στην υγρασία από τις καλοκαιρινές βροχές. Επίσης, είναι μετρίως ανθεκτικό στον περονόσπορο, ευαίσθητο στο ωίδιο και την ευδεμίδα και πολύ ευαίσθητο στον μολυσματικό εκφυλισμό, το βοτρύτη και την ερίνωση. Ανθόρροια και μικρορραγία παρουσιάζει μόνο αν κατά την διάρκεια της καρπόδεσης επικρατήσουν χαμηλές θερμοκρασίες.

Σχήμα-Μέγεθος: μετρίου μεγέθους, πεντάκολπο, πενταγωνικό έως ελαφρώς σφηνοειδές σχήμα.
Έλασμα: σχετικά παχύ, κυματώδες, κατά τόπους αραχνοϋφές επάνω και χνοώδες κάτω.
Μισχικός κόλπος: αρκετά βαθύς, κλειστός με επικαλυπτόμενα χείλη και σχήμα βάσης V.
Νευρώσεις: λείες, αραχνοϋφείς επάνω, αραχνοϋφείς έως χνοώδεις κάτω.
Οδόντες: μικροί, ανισομεγέθεις, αιχμηροί, σε δύο σειρές.
Μίσχος: μέτριος, παχύς, αραχνοϋφής, ίσος με την κύρια νεύρωση.

Είναι κυλινδρικού ή κυλινδρικωνικού σχήματος, μετρίου μεγέθους, μετρίου έως μεγάλου μήκους, με μέτρια πυκνότητα και πολλές ράγες. Ο μίσχος του σταφυλιού έχει μέτριο ύψος και είναι μέτρια ξυλοποιημένος.

Η ράγα της ποικιλίας Λιάτικο είναι μικρή εως μετρίου μεγέθους, συνήθως σφαιρική. Ο φλοιός της ράγας είναι λεπτός και μαλακός , με ερυθρό χρώμα. Η σάρκα της ράγας είναι μαλακή, πολύ γλυκιά, εύγευστη, με λεπτά αρώματα. Το μήκος του ποδίσκου της ράγας είναι βραχύ, ενώ αποκολλάται σχετικά ευκολα από τη ράγα.

Τα γίγαρτα είναι δύο-τρία ανά ράγα, κυρτά, μέτρια, με λεπτό ράμφος.

Οι κληματίδες είναι κυκλικού σχήματος σε εγκάρσια τομή και έχουν κίτρινο-καφέ ή κόκκινο-καφέ χρώμα.
Η αμπελογραφική περιγραφή βασίστηκε στο βιβλίο “The Cretan Grapes” των Μανόλη και Μαριτίνας Σταυρακάκη.